Een interessant artikel van New York Times presenteert het Apple-bedrijf als een platform waarop jaar na jaar nieuwe en nieuwe producten worden gelanceerd die inkomsten van tientallen en tientallen miljarden dollars voor Apple genereren, maar tegelijkertijd steeds meer aandacht op het bedrijf vestigen. Zo zou de iPad-tablet, die begin 2010 werd gelanceerd, volgens sommige Amerikaanse analisten een omzet van 20 miljard dollar voor Apple opleveren. Dit betekent bijna een kwart van de totale omzet van het bedrijf voor 2010, en dit is nog maar het begin. De iPad-tablet was zo succesvol dat ik benieuwd ben hoe Apple erin zal slagen de interesse van zijn klanten vast te houden.
"Apple heeft die magische combinatie bereikt van geleidelijk overschakelen van een product- naar een platformstrategie", zegt Michael A. Cusumano, professor aan de Sloan School of Management van MIT en auteur van "Staying Power: Six Enduring Principles for Managing Strategy and Innovation in an Uncertain World" (Oxford University Press, 2010).
De journalist die het artikel in de New York Times schreef, presenteert een nogal interessante theorie die simplistisch ongeveer zo klinkt: je koopt een iPhone, je vindt hem erg leuk, dus besluit je een iPad-tablet te kopen en dan misschien een iPod Touch of een Mac. Later besluit u het voor uw vrouw of kinderen te kopen, en als u de producten bij u thuis ziet, zullen anderen geïnteresseerd zijn in de aankoop. De theorie is zo reëel als maar kan en geldt voor veel mensen, ook voor mij. Ik heb een iPhone gekocht (eigenlijk 3), nu wil ik een iPad-tablet en in de toekomst een Mac. Apple maakt geweldige producten, maar een groot deel van de mensen koopt ze gemotiveerd door de "kuddegeest", door de wens om het nieuwste te hebben, ongeacht of het nuttig of goed is.
