Walter Isaacson is de man in wie Steve Jobs besloot te vertrouwen voor de creatie van de eerste geautoriseerde biografie over zijn leven. Jobs nam zes jaar geleden contact op met Isaacson voordat hij voor de eerste keer werd geopereerd aan alvleesklierkanker en vroeg hem vervolgens om een biografie die op 24 oktober verschijnt in de iBookstore. Zes jaar lang hebben de twee nauw samengewerkt om het meest complete boek te produceren waarin het leven van Steve Jobs tot in detail wordt uitgelegd met alle bijbehorende ups en downs.
Hoewel de biografie tegen het einde van de maand beschikbaar zal zijn, besloot Walter Isaacson een preambule van haar in de editie van morgen van Times Magazine, die zal worden gewijd aan het genie genaamd Steve Jobs. Hieronder vindt u een uittreksel van wat morgen in Time magazine wordt gepubliceerd en door de onderstaande tekst te lezen zult u zich realiseren hoe interessant de hele biografie zal zijn van de man die vandaag hij vertrok naar een betere wereld.
Begin zomer 2004 kreeg ik een telefoontje van hem. Hij was door de jaren heen heel vriendelijk tegen me geweest, met af en toe een uitbarsting van intensiteit, vooral toen hij een nieuw product lanceerde dat hij op de cover van Time wilde hebben of op CNN, plaatsen waar ik had gewerkt. Maar nu ik niet meer op een van die plaatsen was, had ik niet veel meer van hem gehoord. We spraken wat over het Aspen Institute, waar ik onlangs lid van was geworden, en ik nodigde hem uit om te spreken op onze zomercampus in Colorado. Hij zou graag komen, zei hij, maar niet om op het podium te staan. In plaats daarvan wilde hij een wandeling maken, zodat we konden praten.
Dat leek een beetje vreemd. Ik wist nog niet dat een lange wandeling zijn favoriete manier was om een serieus gesprek te voeren. Het bleek dat hij wilde dat ik een biografie van hem schreef. Ik had er onlangs een gepubliceerd over Benjamin Franklin en was er een aan het schrijven over Albert Einstein, en mijn eerste reactie was dat ik me, half gekscherend, afvroeg of hij zichzelf als de natuurlijke opvolger in die reeks zag. Omdat ik ervan uitging dat hij nog midden in een wisselende carrière zat die nog veel ups en downs te bieden had, maakte ik bezwaar. Niet nu, zei ik. Misschien over een decennium of twee, als u met pensioen gaat.
Maar later besefte ik dat hij mij had gebeld vlak voordat hij voor de eerste keer aan kanker zou worden geopereerd. Terwijl ik hem tegen die ziekte zag vechten, met een ontzagwekkende intensiteit gecombineerd met een verbazingwekkende emotionele romantiek, begon ik hem zeer meeslepend te vinden, en ik besefte hoezeer zijn persoonlijkheid ingebakken zat in de producten die hij maakte. Zijn passies, demonen, verlangens, kunstenaarschap, duivelskunst en obsessie voor controle waren integraal verbonden met zijn benadering van zakendoen, dus besloot ik te proberen zijn verhaal te schrijven als een case study in creativiteit.
***
Een paar weken geleden bezocht ik Jobs voor de laatste keer in zijn huis in Palo Alto, Californië. Hij was naar een slaapkamer beneden verhuisd omdat hij te zwak was om de trap op en af te gaan. Hij lag ineengedoken van de pijn, maar zijn geest was nog steeds scherp en zijn humor levendig. We spraken over zijn jeugd en hij gaf me enkele foto's van zijn vader en familie om in mijn biografie te gebruiken. Als schrijver was ik eraan gewend afstandelijk te zijn, maar toen ik probeerde afscheid te nemen, werd ik overvallen door een golf van verdriet. Om mijn emotie te maskeren, stelde ik de enige vraag die mij nog steeds in verwarring bracht: waarom had hij, tijdens bijna vijftig interviews en gesprekken in de loop van twee jaar, zo graag zijn hart opengesteld voor een boek, terwijl hij meestal zo privé? ‘Ik wilde dat mijn kinderen mij leerden kennen’, zei hij. ‘Ik was er niet altijd voor ze, en ik wilde dat ze wisten waarom en dat ze begrepen wat ik deed.
