Apple is een van de weinige bedrijven ter wereld die een eigen distributieketen heeft die zeer goed is opgezet. Het bedrijf uit Cupertino gebruikt deze distributieketen om producten over de hele wereld te verkopen gebruikt het evenals het wapen tegen zijn directe concurrenten. In de jaren negentig kocht Steve Jobs bijvoorbeeld rond de wintervakantie bijna alle beschikbare ruimten voor luchtvervoer, waardoor Apple de mogelijkheid kreeg om producten snel overal ter wereld te verzenden, maar de mogelijkheden van andere concurrenten die hun producten op alternatieve manieren moesten leveren ernstig beperkten. . Met hetzelfde idee kocht Jony Ive een paar jaar geleden voor de MacBook Pro honderden machines die de behuizing van het product konden perforeren, een proces dat de prijs van zo'n machine verhoogt tot $ 90 per stuk. Het interessante is dat ik het betreffende bedrijf heb gedwongen een exclusiviteitscontract met Apple af te sluiten, waardoor de rest van de concurrenten geen gebruik meer kon maken van dat proces.
Ongeveer vijf jaar geleden besloot Apple-ontwerpgoeroe Jony Ive dat hij een nieuwe functie wilde voor de volgende MacBook: een klein groen lichtpuntje boven het scherm dat door de aluminium behuizing van de computer scheen om aan te geven wanneer de camera aan stond. Het probleem? Het is fysiek onmogelijk om licht door metaal te laten schijnen. Ik heb een team van productie- en materiaalexperts ingeschakeld om erachter te komen hoe we het onmogelijke mogelijk kunnen maken, aldus een voormalige medewerker die bekend was met de ontwikkeling en die om anonimiteit vroeg om Apple niet te irriteren. Het toepassen van die oplossing op enorme volumes was een andere zaak. Apple had lasers nodig, en heel veel. Het team van experts vond een Amerikaans bedrijf dat laserapparatuur maakte voor de productie van microchips die, na wat aanpassingen, de klus kon klaren. Elke machine kost doorgaans ongeveer $ 250,000. Apple overtuigde de verkoper ervan een exclusiviteitsovereenkomst te ondertekenen en heeft er sindsdien honderden gekocht om gaten te maken voor de groene lichten die nu schijnen op de MacBook Airs, trackpads en draadloze toetsenborden van het bedrijf.
Een soortgelijke tactiek werd onlangs door Apple gebruikt toen het bedrijf veel machines verwierf die werden gebruikt om iDevices te assembleren en concurrenten dwong een deel van de productie op te geven of de lancering van sommige apparaten uit te stellen. Hetzelfde gebeurt met de schermen die in iDevices worden gebruikt, en niet een paar keer werd er gezegd dat bepaalde bedrijven van veel producten niet genoeg konden produceren omdat Apple vooraf componenten voor zijn producten had gekocht. In de praktijk gebruikt Apple zijn middelen om voordelen op de markt te behalen en door deze tactieken slaagde het erin de productie- of distributiecapaciteit van veel bedrijven te beperken.
Concluderend: Apple haalt enorme voordelen uit het gebruik van dergelijke tactieken en daarmee is het bedrijf uit Cupertino een van de machtigste ter wereld geworden.
