Veel mensen vroegen waarom iPhone 5 het heeft een hoesje zoals dat in de afbeelding hierboven, sommigen zeggen dat dit soort afbeeldingen nep zijn, juist omdat het zo'n hoesje heeft. Kortom, de twee delen van plastic of Gorilla Glass die in het bovenste/onderste deel van de behuizing zijn geplaatst, zouden feitelijk de GSM/CMDA-antennes en de Wi-Fi-, Bluetooth GPS-antennes, plus een mogelijke NFC-antenne, verbergen. Het aluminium gedeelte in het midden is meegeleverd om de hardheid van het apparaat te vergroten en te voorkomen dat het breekt of barst als het valt.
Toen de iPhone 4 voor het eerst werd gelanceerd, was het een telefoon die alleen geschikt was voor GSM, wat betekent dat hij alleen werkte op mobiele netwerken die de GSM-standaard gebruikten. (AT&T, ja. Verizon, nee.) De GSM iPhone 4 introduceerde het idee van een externe metaalbandantenne. Het viel in twee delen uiteen. Eén sectie voor cel-/data-ontvangst en een andere sectie voor GPS, Wi-Fi en Bluetooth. Dit ontwerp werkte, maar was ook gevoelig voor signaalverslechtering als het op de verkeerde plek werd vastgegrepen (ook wel Antennagate genoemd).
Toen in februari 4 de CDMA-versie van de iPhone 2011 uitkwam, veranderde het ontwerp van de stalen banden. Dit ontwerp zou ook worden overgedragen op de 4S. De stalen band van de 4S bestaat uit vier stukken staal: twee U-vormige stukken aan de boven- en onderkant, en twee lange, platte stukken aan de zijkant. De stalen profielen raken elkaar niet echt; ze worden gescheiden door een stuk plastic van 65 mm. De manier waarop ik begrijp dat de 4S-celantenne werkt, is als volgt: er zijn twee antennes, één aan de bovenste U-beugel en één aan de onderste U-beugel. De platte stalen zijkanten zijn er alleen om de metalen band visueel rond de telefoon voort te zetten en voor structurele versteviging. De GPS-, Wi-Fi- en Bluetooth-antennes zenden uit via de glazen achterplaat. Om een lang verhaal kort te maken: in plaats van de hele metalen band te gebruiken voor antennes zoals in de 4, gebruikt de 4S alleen de bovenste en onderste secties als antennes. Omdat de platte zijden niet bijdragen aan het verzenden van signalen en alleen helpen bij de structuur van het apparaat, is het logisch om ze nog meer integraal in de structuur te maken. Dit is wat een unibody-iPhone mogelijk maakt.
Deze theorie komt van een industrieel ontwerper uit Chicago die het haarfijn uitlegt op de blog of alles wat ik hierboven heb samengevat. Als op de iPhone 4S de antennes zijn verbonden met de metalen strips aan de zijkanten, hebben die zijstrips op de iPhone 5 op geen enkele manier invloed op de antennes, maar zijn de delen in het hoesje verantwoordelijk voor alle antennes in de iPhone . Eerlijk gezegd lijkt de theorie geloofwaardig, vooral omdat er geen andere geloofwaardige redenen zijn om die glazen/plastic delen op te nemen.
Apple is de enige die de juistheid van deze theorie kan bevestigen, maar tot een andere theorie denk ik dat deze behoorlijk accuraat is.
