Ieder nieuw ding dat op de markt verschijnt, wordt door ieder van ons met enige tegenzin bekeken, hetzij omdat het vreemd lijkt, hetzij omdat het nutteloos, triviaal is, enz.
Er zijn veel gadgets die de prototypefase nog niet eens hebben verlaten of die er niet in zijn geslaagd technologieconsumenten ervan te overtuigen ze te kopen. Vooral omdat ze vreemd en nutteloos zijn.
Hier is wat het zal zijn 3 van de vreemdste gadgetsi.
Avigante Glyph
Je hebt misschien wel eens gehoord van deze gadget, die in feite een kolossale headset is die vorig jaar is ontwikkeld. Wat doet dit gadget? Je steekt de tv in je gezicht omdat de gadget eruitziet als een enorme koptelefoon die op je ogen viel.
Je betaalt dus $ 700 om je ogen letterlijk aan de tv te laten plakken. Het effect is vergelijkbaar met het kijken naar een tv met een diagonaal van 60 inch op een afstand van 3 meter. Het is duidelijk dat de prijs en het vreemde gevoel, genoemd door degenen die het product probeerden, verhinderden dat het een succesvol gadget werd.
Nintendo virtuele jongen
Ja, het gaat over de gadget uit 1995, die tegenwoordig op elke andere VR-headset zou kunnen lijken.
Degenen van Nintendo probeerden dit apparaat in 1995 te produceren omdat ze een meeslepende game- en 3D-ervaring wilden bieden. Het was een totale mislukking, omdat de ervaring verre van interessant was, maar zelfs vreemd, met een minimalistische zwart-rode afbeelding.
Omdat de industrie nog niet de technologieën had ontwikkeld die nodig zijn om virtual reality echt "virtueel" te maken, had de Nintendo Virtual Boy geen kans van slagen. Het gadget werd door het publiek ontvangen als nutteloos speelgoed en bleef daarmee slechts een herinnering aan een innovatie die twintig jaar later zou leiden tot echte virtuele realiteit.
Sega-activator
Een van de apparaten die bedoeld was om de manier waarop we omgaan met de virtuele wereld te veranderen, was de Sega Activator.
De Sega Activator was een apparaat dat in 1993 door een oud videogamebedrijf werd uitgebracht. Het apparaat was een soort plastic cirkel met allerlei bewegingsdetectiesensoren. De gebruiker moest binnen de cirkel blijven en de dwerg laten lopen, draaien, springen, enz. om het personage in het spel te besturen.
Omdat de technologie was zoals die toen was, detecteerde de Sega Activator de bewegingen van de gebruiker niet precies en moesten spelers zich vaak omdraaien, met de rug naar het scherm om een bepaalde beweging uit te voeren.
