Adrian Marinescu, de bekende arts en medisch directeur van het Matei Bals Instituut in Boekarest, sprak over de lockdown en de beperkende maatregelen die zijn opgelegd als gevolg van de pandemie van het coronavirus, en maakte duidelijk dat ze niet allemaal echt zo goed of noodzakelijk waren voor Roemenië begin 2020, en niet alleen.
Adrian Marinescu legt ook de grondgedachte uit van een van de maatregelen die voor veel controverse zorgde nadat deze was geïmplementeerd, ook al werd deze in heel Europa toegepast, en je kunt meer details zien in de verklaring die in het bovenstaande fragment is opgenomen.
‘Ik denk dat het antwoord heel simpel is. Mijn antwoord gaat gepaard met een retorische vraag. Kent u een land in Europa dat een andere aanpak hanteerde, behalve Zweden? Ik vroeg mij ook het probleem af, waarom sommige maatregelen, die minder logisch waren, overal op dezelfde manier werden genomen. Ze waren gebaseerd op een aantal min of meer gedocumenteerde onderzoeken.
Over de tijd en het restaurant gesproken. De logica bij het kiezen van de uren gaat uit van het waarschijnlijke gedrag van de gasten, dat wil zeggen dat er van wordt uitgegaan dat jongeren over het algemeen later dan het uur komen. De ouderen zullen zich niet verzetten, ze gaan niet om 00 uur naar het restaurant, bovendien wordt er meer alcohol genuttigd, en dan zou het gedrag dat ze daarna zouden vertonen tot meer interacties kunnen leiden.
Dat was hun logica. Er waren veel dingen die anders hadden gekund. En met de scholen: de hele tijd dat de scholen gesloten waren, hadden de kleintjes contact, ze dachten dat ze op vakantie waren. Ze ontmoetten elkaar. Om nog maar te zwijgen van het feit dat de lockdown in Roemenië discutabel was; de echte lockdown vond plaats in China.
Bij ons was de lockdown niet zo duidelijk, dus je kon een statement maken, naar de winkel gaan, mensen hadden interactie, ze konden elkaar ontmoeten bij bijvoorbeeld een vriend thuis. Het meest gewild waren de huizen met een kruidenierswinkel op de begane grond, en mensen gingen naar het huis van een vriend en bleven daar tot de volgende dag.
De pandemie is niet gelijk aan het verdwijnen van het virus, omdat eerst de pandemie verdwijnt, en daarna verdwijnt het virus via geïsoleerde gevallen. Het verdwijnen van het virus zou ook zonder de oorlog gebeurd zijn, maar er gebeurde iets anders: toen de oorlog uitbrak, was de pandemie niet langer interessant in de media. Ik vraag me af wat er zou gebeuren als de oorlog midden in een pandemie zou verschijnen, want de belangstelling voor de pandemie zou zeker afnemen.”
