De Melkweg bevindt zich in een proces van directe botsing met een van de sterrenstelsels die zich in de directe omgeving ervan bevinden, volgens die van NASA. De experts van de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie stellen dat dit op een gegeven moment meer dan waarschijnlijk is. Hieronder zie je een afbeelding van de Melkweg en het Andromedastelsel, het sterrenstelsel waarin we op een gegeven moment zouden moeten botsen, waarvan NASA vrij zeker is.
De Melkweg is ook in botsing gekomen met andere sterrenstelsels die eromheen cirkelden, en dus had het uiteindelijk miljoenen, meer dan miljoenen sterren en planeten in zijn samenstelling, en volgens deskundigen zou dit aantal moeten toenemen na een botsing met het Andromedastelsel. Het proces zelf zal miljarden jaren duren, en de botsing zou een van de centra van de sterrenstelsels kunnen zijn, of van hun buitenste gebieden, zodat uiteindelijk uit de twee een nieuw elliptisch sterrenstelsel wordt gevormd.
De Melkweg en Andromeda zullen over een paar miljard jaar met elkaar botsen
De Melkweg bevindt zich op een directe ramkoers met Andromeda, en de aarde zou op een gegeven moment door dit proces kunnen worden beïnvloed, maar niemand weet heel duidelijk wat er precies zal gebeuren, noch precies wanneer. Aangezien we het hebben over processen die miljarden jaren bestrijken, staat alles momenteel ter discussie, terwijl wetenschappers informatie blijven verzamelen over hoe het proces zich ontvouwt.
‘Zal ons Melkwegstelsel op een dag in botsing komen met zijn grotere buur, het Andromedastelsel? Waarschijnlijk wel. Een zorgvuldige weergave van de kleine verplaatsingen van de sterren van M 31 ten opzichte van de achtergrondstelsels in recente opnamen met de Hubble Ruimtetelescoop geeft aan dat het centrum van M 31 mogelijk op ramkoers ligt met het centrum van ons thuisstelsel. De fouten in de laterale snelheid lijken echter groot genoeg om een grote kans mogelijk te maken dat de centrale delen van de twee sterrenstelsels elkaar ternauwernood zullen missen, maar zo dichtbij komen dat hun buitenste halo's door zwaartekracht verstrengeld raken.'
De Melkweg heeft andere botsingen die tot nu toe hebben plaatsgevonden overleefd, en sterker nog, ze is erin geslaagd zich uit te breiden, zodat theoretisch hetzelfde nu ook deze keer zou moeten gebeuren, als alle berekeningen tot nu toe kloppen. Het grote probleem ligt in het feit dat de positie van de aarde in de Melkweg niet bepaald een positie is die een zeer duidelijke en nauwkeurige analyse van het proces mogelijk maakt, dus waarschijnlijk zal verkenning van de ruimte meer onthullen.
De Melkweg blijft een uiterst belangrijk onderzoeksonderwerp voor NASA-wetenschappers, en dit komt omdat er nog veel te leren valt over het universum dat ons omringt, en waarvan wij deel uitmaken.
