De Roemeense autoriteiten dachten dat het geen slecht idee zou zijn als ze Roemenen zouden leren hoe ze adderbeten kunnen vermijden, of hoe ze eerste hulp kunnen verlenen in geval van nood, en hieronder vind je alle details.
Adderbeet - preventie en eerste hulp.
Adders nemen geluiden niet goed waar, maar ze hebben een reukvermogen en voelen trillingen van grote afstanden, en in gematigde streken zijn ze slechts zes tot zeven maanden actief, in de winter bevinden ze zich in een winterslaap.
Adders voeden zich 's nachts meer, zijn vanaf de geboorte giftig, bijten snel en laten twee puntige wonden (tandafdrukken) achter.
Er leven hoofdzakelijk drie soorten zeer giftige adders in ons land.
De beet treedt op als verdedigingsmiddel voor de adder als deze zich bedreigd en in gevaar voelt.
Adderbeet - preventieve maatregelen:
– Vermijd onbekende, ongemarkeerde gebieden met hoog gras.
– Gebruik lange stokken om te controleren waar je heen gaat. De slang zal de stok aanvallen als er een in de buurt is.
- Laat de slang met rust als je hem ziet en raak hem niet eens aan als hij dood lijkt.
– Ziet u een slang, waarschuw dan de groep en verlaat zo stil mogelijk het gebied.
– Draag hoge laarzen, broeken en sneeuwbeschermers om jezelf te beschermen.
Adders zijn te vinden van mei tot en met september, waarna ze in winterslaap gaan.
Adders zijn het meest actief tijdens de paartijd, dat wil zeggen tussen juni en augustus.
Voordat u op pad gaat, is het goed om de bergredders te informeren over de routes die u wilt volgen, zodat u het beste advies krijgt.
Als u door een adder wordt gebeten, moet u weten dat u binnen vijf uur kunt sterven door verstikking, maar de dood komt in dergelijke gevallen zelden voor. Eén reden wordt gegeven door het feit dat meer dan de helft van de adderbeten "droog" zijn zonder gifinenting.
De symptomen van een adderbeet zijn als volgt:
Lokale verschijnselen gaan soms gepaard met algemene verschijnselen: angst, zweten, misselijkheid, braken, buikpijn, hypotensie, tachycardie, het optreden van convulsies, acuut ademhalingsfalen en hart- en ademhalingsstilstand, wanneer er sprake is van een ernstige anafylactische reactie.
Classificatie van adderbeten volgens de mate van toxiciteit:
– Graad 0 (geen toxische reactie) – sporen van de beet, geen oedeem (“zwelling”) plaatselijk.
– Graad 1 (minimale toxische reactie) – lokaal oedeem (zwelling) rond de beet, geen systemische reactie.
– Graad 2 (matige toxische reactie) – oedeem van het gehele gebeten ledemaat, minimale systemische reactie (braken, voorbijgaande arteriële hypotensie).
– Graad 3 (ernstige toxische reactie) – oedeem dat zich snel uitbreidt naar de romp, shock, bloeding of andere systemische reacties.
Welke eerstehulpmaatregelen kunnen worden gegeven:
Idealiter zou het slachtoffer zo snel mogelijk een arts moeten raadplegen; de enige effectieve behandeling is een dosis tegengif. Controleer na het bellen van 112 of de EHBO-post anti-adderserum op voorraad heeft.
Plaats het slachtoffer in rugligging, met het hoofd en de romp iets omhoog en de bijtplaats onder het niveau van het hart. Fysieke activiteit moet zo min mogelijk zijn, om een zo laag mogelijke hartslag te hebben.
Er wordt een elastische band aangebracht, breed genoeg om de veneuze en arteriële bloedcirculatie mogelijk te maken, maar om een lymfatische compressie te bereiken (om de introductie van de wijsvinger onder de band mogelijk te maken).
Na het aanbrengen van de tape maak je de wond schoon met water en zeep of met de antiseptische doekjes uit de EHBO-doos. Sieraden of andere strakke voorwerpen op het lichaam (riemen, beugels) zullen worden verwijderd, omdat in geval van bijwerkingen op het gif, zoals zwelling van het anafylactische shocktype, kleding en accessoires ernstige problemen zullen opleveren bij het verwijderen.
Thermisch comfort wordt gewaarborgd en indien mogelijk wordt zuurstof toegediend. Het monitoren van de vitale functies van het slachtoffer (pols en ademhaling) zal continu plaatsvinden. Traceer elke 15 minuten de rand van het gezwollen gebied met een pen, zodat artsen de mate van blootstelling aan gif kunnen beoordelen.
Wat je niet moet doen:
– Probeer NIET langs de hoektanden te snijden en zuig het bloed niet op met het gif, omdat het zich zo snel verspreidt dat je niet de kans krijgt om er veel uit te halen.
– Een snee in de huid veroorzaakt alleen maar een lelijke wond en verhoogt het risico op infectie, zonder echt medisch voordeel.
- Gebruik GEEN afzuigapparaat, behalve door medisch personeel.
– Breng GEEN tourniquet aan, want als het gif geconcentreerd blijft rond de beet, zal het de cellen snel vernietigen, maar als het zich mag verspreiden, worden de gifstoffen verdund en wordt het risico op weefselbeschadiging verminderd.
- Breng GEEN ijs of koude voorwerpen aan, omdat de zuigkracht van het gif ernstig kan worden belemmerd door de sterke afkoeling van de ruimte.
– Antiviperine-serum zal NIET worden gebruikt als eerstehulpmaatregel in het veld, omdat veel mensen verschillende allergieën hebben en een anafylactische shock kunnen krijgen.
- Alcoholische dranken, koffie en genotsmiddelen worden NIET genuttigd.
Belangrijk: zoek medische hulp!
