W USA rozpoczyna się proces Apple’a i Motoroli, a dokument trzymany jest w tajemnicy przez sąd ujawnia fakt, że Motorola żąda od Apple od 9 do 10 dolarów licencji na swoje technologie dla każdego iPhone'a firmy. Motorola dokonuje prostego obliczenia: mówi, że różnica w cenie między iPodem Touch a dekodowanym iPhonem wynosi 400–450 USD, przy tej cenie stosuje stawkę licencyjną wynoszącą 2.25% i osiąga koszt do 10 USD za licencjonowanie technologii dla dowolnego iPhone'a .
Najciekawszym odkryciem jest to, że Motorola najwyraźniej przyjęła w swoim zapieczętowanym procesie nowe stanowisko w sprawie tego, jaka powinna być stawka tantiem FRAND z tytułu patentów niezbędnych do spełnienia standardów komórkowych (SEP). Według Apple „pierwsza nowa teoria Motoroli głosi, że do różnicy w cenie między iPodem Touch a niedotowanym iPhonem (bez umowy z operatorem) należy zastosować stawkę 2.25%. W zgłoszeniu podano, że oznaczałoby to podstawę tantiem w wysokości od 400 do 450 dolarów. W rezultacie należąca do Google Motorola Mobility pobierała od Apple opłaty w wysokości od 9 do 10.13 dolarów za iPhone'a za swoje bezprzewodowe SEP.
Motorola twierdzi, że różnica w cenie pomiędzy iPhonem a iPodem Touch wynika głównie z możliwości korzystania z usług telekomunikacyjnych i na tej różnicy powinna opierać się cena licencji. Mówią, że tyle Apple zyskuje na wykorzystaniu tych technologii, ale rzeczywistość jest taka, że różnice między iPhonem a iPodem Touch nie ograniczają się do tego, a Apple korzysta z wielu innych technologii oprócz tych Motoroli. Z tego punktu widzenia pojawiają się różne kontrowersje, które prawnicy będą wspierać w sądzie, ale ciekawe jest, jak Motorola myśli, ale sędzia prawdopodobnie pomyśli coś bardziej prawidłowego i innego.
Apple odrzuca pogląd, jakoby „otrzymał od 400 do 450 dolarów wartości dzięki funkcjom komórkowym” i twierdzi, że jest to niezgodne z tym, co stwierdził w powiązanej sprawie jeden z ekspertów Motoroli. Teoria Google (Motoroli) „iPhone minus iPod” jest wyraźnie próbą stworzenia pozorów zgodności z regułą całkowitej wartości rynkowej (EMVR), teorią dotyczącą szkód patentowych, zgodnie z którą właściciel patentu jest uprawniony do rozsądnej opłaty licencyjnej wyłącznie w odniesieniu do najmniejsza jednostka nadająca się do sprzedaży, o której mowa w odpowiednich patentach (chyba że właściciel patentu może udowodnić, że powiązana funkcjonalność jest główną podstawą popytu klienta).
