Wyobraź sobie urządzenie, które może zrobić wszystko: pokazać czas, lokalizację, horoskop, a nawet pomóc Ci w podejmowaniu decyzji w niemal wszystkim, co robisz. Jest drogi, konfigurowalny i zawiera różnorodne „aplikacje”. Nie, to nie iPhone 7, ale przodek dzisiejszego smartfona: astrolabium
Astrolabium to niezwykle wszechstronne narzędzie, które było używane od wieków w kulturach europejskich i islamskich, zanim zostało przyćmione przez nowsze technologie.
Niektórzy jednak nadal wieszają w domu tego „smartfona” na ścianie. Jedną z takich osób jest Owen Gingerich, profesor astronomii na Uniwersytecie Harvarda. Entuzjastą astrolabium jest od czasu, gdy obiekt podarował mu student, który zaoferował sprzedaż rodzinnego skarbu w celu pomocy w założeniu kliniki medycznej w Afganistanie.
Wyraziłem zainteresowanie tym rozwiązaniem, ponieważ wiedziałem, że coś takiego istnieje, ale nigdy wcześniej z czymś takim nie miałem do czynienia” – mówi Gingerich. Kiedy uczeń zaproponował, że go sprzeda, Gingerich zgodził się, planując wykorzystać go jako narzędzie dydaktyczne. „Kiedy zacząłem dowiadywać się więcej o astrolabiach, zdałem sobie sprawę, że zrobiłem świetną okazję i wysłałem mu kolejny czek. To mnie skłoniło do działania.
Astrolabium różni się wielkością w zależności od regionu i okresu historycznego. Został wykonany z elementów podobnych do zegarka mechanicznego. Na dysku znajdował się dwuwymiarowy rzut szerokości geograficznej Ziemi, nad dyskiem znajdowała się tablica zwana „rele”, która zawierała położenie niektórych znanych gwiazd na niebie. Nad nimi znajdowały się dwie proste linie, które mogły mierzyć czas, a z tyłu urządzenia znajdowały się linie prowadzące, które pomagały użytkownikom obliczyć wysokość, na której znajdowały się gwiazdy.
Nawet jeśli naukowcy uważają astrolabium za coś prymitywnego, nawet jego mniej naukowe elementy pomogły zainspirować nowoczesne techniki. Wraz z wynalezieniem astrolabium pojawiły się nowe metody matematyczne i wczesny rozwój astronomii, mówi John Huth, fizyk z Uniwersytetu Harvarda. Huth twierdzi, że astronomia i astrologia rozwijały się w tym czasie ramię w ramię.
Jeśli spojrzysz na te almanachy gwiazd, w pewnym sensie oferowały one sposoby przewidywania, gdzie będą planety, ale dostarczały również informacji astrologom. „To jedna z rzeczy, która napędzała rozwój astronomii, coraz większa precyzja przewidywań astrologicznych.
Astrolabium zostało wynalezione za czasów Klaudiusza Ptolemeusza, greckiego astronoma żyjącego w Cesarstwie Rzymskim w II wieku naszej ery. Ptolemeusz pozostawił wskazówki dotyczące użycia trójwymiarowego instrumentu podobnego do astrolabium.
