Dyspozytor z Salvamont Arges otrzymał w ubiegły weekend telefon, który pokazuje, jak bardzo Rumuni naśmiewają się ze służb ratunkowych, których zadaniem jest ratowanie życia, a nie wykorzystywanie ich do celów osobistych przez różne osoby.
Kobieta z Arges zadzwoniła do Salvamont, prosząc o pomoc w „ratowaniu” telefonu, który wpadł w przepaść, a w którym znajdowały się dla niej ważne rzeczy, ale mimo to cel tej usługi jest zupełnie inny.
Dyspozytor z Salvamont oczywiście nie uwzględnił takiej prośby, co nie ma nic wspólnego z normalnym telefonem, który należy do niego wykonać, a jedynie ma za zadanie zablokować linię dla innych ewentualnych połączeń alarmowych.
To wezwanie należy do tej samej kategorii, co kilka tygodni temu, kiedy a mężczyzna został ukarany grzywną za dzwonienie pod numer 112 ponieważ jego taksówka się spóźniała, zdecydował się zapłacić znaczną karę za fałszywe połączenie, które wykonał.
W tej sytuacji nie nałożono żadnej kary, ale ponownie widzimy, jak mało liczy się dla Rumunów cel, dla którego tworzone są określone usługi, a jak mogą zagrozić życiu niektórych osób.
„Bezpośrednie połączenie, dzisiaj... głos kobiecy, przyjemny, żywy. „Wczoraj wspiąłem się na Negoiu przez Strunga Dracului. (...) Schodząc, upuściłem telefon na boczną ścianę. No i co? Mówię sobie... Jakie są szanse na odzyskanie go? Wiesz, mam w tym telefonie bardzo ważne dla mnie informacje!”. Nie mogę w to uwierzyć… „Zero, nic!” Mówię. „Tak, ale powinieneś wiedzieć, że znaleźliśmy jego łuskę, więc jest tam!”. „Przykro mi, ratujemy ludzi, nie szukamy telefonów (...)”. „Nawet jeśli zapłacę?”. – Można zapłacić przewodnikowi górskiemu, żeby Ci tam towarzyszył. Nie szukamy telefonów za opłatą…”. Wyraźnie rozczarowana, lekko zirytowana, wita się ze mną i rozłącza się. Morał: jeśli wpadniesz w poślizg samochodem, ale nie odniesiesz obrażeń, jeśli zgubisz telefon, jeśli w domku zaniknie sieć, nie dzwoń do Salvamont. Mógłbyś zablokować linię i wywołać prawdziwy alarm.
