Ministerstwo Zdrowia: nowe zasady postępowania dla osób zakażonych koronawirusem

Od dzisiaj Ministerstwo Zdrowia wprowadza nowe zasady postępowania z osobami zakażonymi nowym koronawirusem. Poniżej szczegółowo przedstawiacie wszystkie te informacje na podstawie decyzji podjętej dzisiaj przez Krajową Komisję ds. Sytuacji Nadzwyczajnych.

Ministerstwo Zdrowia narzuci te wszystkie nowe zasady za pośrednictwem DSP, a poniżej widać, że niewiele się zmienia, chociaż teraz wszystko nie będzie takie samo, a dobrze jest wiedzieć, co się dzieje, nawet jeśli będziesz mieć szczęście aby nigdy się nie zarazić.

„Krajowy Komitet ds. Sytuacji Nadzwyczajnych decyzją nr 36 z dnia 21 lipca 2020 r. zatwierdził, zgodnie z ustawą nr 136/2020, pandemię Covid-19 ogłoszoną przez Światową Organizację Zdrowia w dniu 11.03.2020 marca XNUMX r.

Mając na uwadze, że począwszy od dnia dzisiejszego wchodzi w życie ustawa nr 136 z dnia 18 lipca 2020 r. o ustaleniu środków w zakresie zdrowia publicznego w sytuacjach zagrożenia epidemiologicznego i biologicznego, wprowadzamy następujące wyjaśnienia dotyczące środka kwarantanny i izolacji.

Zatem kwarantannę osób wprowadza się na podstawie oficjalnej informacji naukowej i definicji przypadku, w domu danej osoby, w zadeklarowanym przez nią miejscu lub w specjalnym pomieszczeniu wyznaczonym przez władze, w przypadku osób podejrzanych o zakażenie lub będących nosicielami wirusa wysokiego patogen na poziomie agenta, który:

• przybywają z obszarów o wysokim ryzyku epidemiologicznym, na podstawie danych epidemiologicznych przekazywanych na poziomie krajowym, europejskim i międzynarodowym przez właściwe organy w terenie;
• miały bezpośredni kontakt z co najmniej jedną osobą, u której potwierdzono chorobę zakaźną.

Kwarantannę w pomieszczeniach specjalnie wyznaczonych przez właściwe organy (kwarantanna zinstytucjonalizowana) przeprowadza się w następujących sytuacjach:

• jeżeli osoba, wobec której zarządzono kwarantannę, oświadczy na własną odpowiedzialność, że nie może zapewnić warunków fizycznej separacji w domu lub w zadeklarowanym przez siebie miejscu;
• w przypadku niezastosowania się do środka kwarantanny w domu lub w zadeklarowanym miejscu, przez czas jej obowiązywania, choć dana osoba wyraziła na to zgodę w dniu jej ustanowienia.

W sytuacji, gdy osoba odmawia odbycia kwarantanny w domu lub w zadeklarowanym przez nią miejscu albo w trakcie jej trwania narusza środek kwarantanny, mimo że wcześniej wyraziła na to zgodę, lekarz lub organy kontrolne zalecają, a przedstawiciel wydziału zdrowia publicznego podejmuje decyzję o poddaniu danej osoby kwarantannie w specjalnym pomieszczeniu wyznaczonym przez władze, jeżeli stwierdzi ryzyko przeniesienia choroby zakaźnej z bezpośrednim ryzykiem przeniesienia społecznego.

Decyzja wydawana jest nie później niż w ciągu 8 godzin od przekazania informacji przez lekarza lub organy kontrolne i niezwłocznie przekazywana osobie zainteresowanej.

Środek ten wprowadza się w określonym okresie inkubacji podejrzanej choroby zakaźnej. Środek kończy się z upływem określonego okresu inkubacji lub wcześniej, w wyniku potwierdzenia, że ​​dana osoba jest nosicielką czynnika wysoce zjadliwego, z lub bez sugestywnych oznak i objawów charakterystycznych dla definicji przypadku, od tego chwili, w której obowiązują przepisy dotyczące środka izolacyjnego.

W celu zapobiegania rozprzestrzenianiu się choroby zakaźnej, do czasu przekazania decyzji wydziału zdrowia publicznego o odrzuceniu zalecanego środka kwarantanny w specjalnym pomieszczeniu wyznaczonym przez władze lub, w stosownych przypadkach, do czasu przekazania decyzji pierwszego sądu, dana osoba nie może opuścić miejsca zamieszkania, zadeklarowanego miejsca kwarantanny lub, w zależności od przypadku, specjalnego pomieszczenia wyznaczonego przez władze, bez zgody lekarza lub przedstawiciela sanepidu.

Izolację stosuje się w przypadku osób chorych, u których występują objawy przedmiotowe i podmiotowe sugerujące definicję przypadku, a także osób będących nosicielami czynnika wysoce chorobotwórczego, nawet jeśli nie wykazują one sugestywnych objawów przedmiotowych i podmiotowych.

Izolację osób przeprowadza się w ich domu, w zadeklarowanym przez nich miejscu, w jednostkach sanitarnych lub w przyległych do nich alternatywnych lokalizacjach.

Izolację osób wprowadza się za ich zgodą, a w przypadku braku zgody, gdy lekarz stwierdzi ryzyko przeniesienia choroby zakaźnej z bezpośrednim ryzykiem przeniesienia społecznego, w placówce opieki zdrowotnej lub w innej lokalizacji przyłączonej do placówki opieki zdrowotnej, w celu przeprowadzenia badań klinicznych, paraklinicznych i biologicznych, do czasu otrzymania ich wyników, nie dłużej jednak niż 48 godzin.

Najpóźniej po upływie 48 godzin, na podstawie badań klinicznych i paraklinicznych oraz w przypadku utrzymywania się ryzyka przeniesienia choroby zakaźnej z ryzykiem przeniesienia pozaspołecznego, lekarz zaleca przedłużenie izolacji w placówce opieki zdrowotnej, w alternatywnej lokalizacji przy placówce służby zdrowia lub w miejscu zamieszkania osoby lub w miejscu przez nią zadeklarowanym.

Izolację w domu lub w zadeklarowanym miejscu wprowadza się, jeżeli ryzyko zarażenia innych osób lub rozprzestrzenienia się choroby zakaźnej jest niskie. Izolacji w domu lub w zadeklarowanym miejscu nie można zarządzić w sytuacjach, gdy oficjalne informacje naukowe dotyczące rodzaju czynnika wysoce zjadliwego, drogi przenoszenia i stopnia zakaźności nakazują izolowanie osób wyłącznie w placówce służby zdrowia lub w przyłączonej do niej alternatywnej lokalizacji .

W sytuacji, gdy osoba odmawia podjęcia izolacji, lekarz niezwłocznie, po odnotowaniu odmowy, informuje o tym fakcie sanepid, który najpóźniej w ciągu dwóch godzin wyda decyzję potwierdzającą lub odrzucającą zalecenie lekarza, w jednostce sanitarnej lub w alternatywnym miejscu z nią związanym. Decyzja ma charakter indywidualny i jest niezwłocznie przekazywana osobie zainteresowanej.

W sytuacji, gdy wskazane osoby odmówią przedłużenia zalecanej izolacji lub jeżeli osoby te naruszą na czas jej obowiązywania zastosowaną w domu lub zadeklarowanym miejscu izolację, mimo że wcześniej wyraziły na to zgodę, lekarz lub, w zależności od przypadku, , organy kontrolne niezwłocznie informują dyrekcję zdrowia publicznego okręgu lub gminy Bukareszt, która w drodze indywidualnej decyzji może potwierdzić lub zaprzeczyć zastosowaniu środka izolacji w placówce służby zdrowia lub w przyłączonej do niej alternatywnej lokalizacji. Decyzja zostanie wydana najpóźniej w ciągu dwóch godzin od informacji przekazanej przez lekarza lub organy kontrolne i zostanie niezwłocznie przekazana zainteresowanej osobie.

Izolacja kończy się z dniem potwierdzenia wyleczenia danej osoby na podstawie badań klinicznych i paraklinicznych lub na podstawie zalecenia lekarza, który stwierdzi, że ryzyko przeniesienia choroby już nie istnieje.

Jeżeli jest to osoba małoletnia, środek izolacji ustanawia się wobec niej w miejscu zamieszkania należącej do niej osoby lub w zadeklarowanym przez nią miejscu. Izolację małoletniego w placówce opieki zdrowotnej lub w przyłączonej do niej placówce zastępczej zarządza się zgodnie z obowiązującymi przepisami. Właściciel małoletniego podlega kwarantannie zgodnie z tą ustawą, jeżeli środek izolacji go nie dotyczy.

Zarówno środek kwarantanny, jak i izolacji można zaskarżyć w sądzie.

Przekazywanie pism procesowych, w tym rejestracja pozwu, odbywa się w formie elektronicznej.

Ponadto Decyzją CNSU nr 36 z dnia 21 lipca 2020 r. ustalono następujące kategorie osób zwolnionych z obowiązku kwarantanny:

• osoby, które przybywają do Rumunii z krajów, które nie znajdują się na liście państw zwolnionych ze środków kwarantanny/izolacji (zielona strefa), ale które przed przyjazdem do Rumunii spędziły nieprzerwany okres co najmniej 14 dni w jednym lub większej liczbie krajów, dla których środek ten nie został ustalony;
• kierowcy pojazdów do transportu rzeczy o dopuszczalnej ładowności większej niż 2,4 tony;
• kierowcy pojazdów do przewozu osób mających więcej niż 9 miejsc łącznie z miejscem kierowcy;
• kierowcy transportu rzeczy i osób, którzy podróżują w celu wykonywania swojego zawodu z państwa zamieszkania do innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub z innego państwa Unii Europejskiej do państwa zamieszkania, niezależnie od tego, czy podróż ta ma charakter dokonane w sposób indywidualny lub na własny rachunek;
• posłowie do Parlamentu Europejskiego, parlamentarzyści i pracownicy instytucji międzynarodowych oraz systemu obrony narodowej, porządku publicznego i bezpieczeństwa narodowego, a także przedstawiciele Rumunii w organach i organizacjach międzynarodowych, których państwo rumuńskie jest stroną;
• piloci statków powietrznych i personel pokładowy;
• maszyniści lokomotyw i pracownicy kolei;
• rumuński personel marynarski, morski i śródlądowy, repatriujący jakimkolwiek środkiem transportu, który przedstawi właściwym organom „świadectwo dla pracowników sektora transportu międzynarodowego”, którego wzór jest publikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, seria C., nie. 96 I z 24 marca 2020 r.;
• personel żeglugi morskiej i rzecznej dokonujący wymiany załogi na statkach znajdujących się w portach rumuńskich, niezależnie od bandery, pod jaką pływa, jeżeli przy wjeździe do kraju oraz przy wejściu na pokład/schodzeniu ze statku przedstawi właściwym organom „świadectwo dla pracowników branży transportu międzynarodowego”, którego wzór jest publikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, seria C, nr. 96 I z 24 marca 2020 r.;
• personel nawigacyjny schodzący ze statków żeglugi śródlądowej pływających pod banderą rumuńską w rumuńskim porcie, pod warunkiem dostarczenia przez pracodawcę zaświadczenia dla pracowników transportu międzynarodowego i środków ochrony indywidualnej przeciwko COVID-19 podczas podróży ze statku do miejsca, w którym można się z nim skontaktować między podróże;
• pracownicy transgraniczni wjeżdżający do Rumunii z Węgier, Bułgarii, Serbii, Ukrainy lub Republiki Mołdawii, a także obywatele rumuńscy zatrudnieni przez wykonawców z wymienionych krajów, którzy przy wjeździe do kraju udowadniają stosunki umowne z odpowiednimi wykonawcami;
• pracownicy rumuńskich wykonawców, którzy wykonują roboty zgodnie z zawartymi umowami poza terytorium Rumunii, po powrocie do kraju, jeżeli udowodnią stosunki umowne z beneficjentem poza terytorium kraju;
• przedstawiciele firm zagranicznych posiadających spółki zależne/oddziały/przedstawicielstwa lub agencje na terytorium kraju, jeżeli w momencie wjazdu na terytorium Rumunii wykażą stosunki umowne z podmiotami gospodarczymi na terytorium kraju;
• osoby wjeżdżające do Rumunii w celu prowadzenia działalności związanej z użytkowaniem, instalacją, uruchomieniem, konserwacją, serwisem sprzętu i technologii w dziedzinie medycyny, nauki, gospodarki, obronności, porządku publicznego i bezpieczeństwa narodowego, transportu, a także osoby wykonujące określoną działalność zawodową w wymienione pola, jeżeli dowodzą relacji umownych/współpracy z beneficjentem/beneficjentami z terytorium Rumunii, a także inspektorami organów międzynarodowych;
• członkowie misji dyplomatycznych, urzędów konsularnych i innych akredytowanych przedstawicielstw dyplomatycznych w Bukareszcie, posiadacze paszportów dyplomatycznych, personel zrównany z personelem dyplomatycznym, a także członkowie korpusu dyplomatyczno-konsularnego Rumunii oraz posiadacze paszportów dyplomatycznych i służbowych, a także ich członkowie rodziny;
• pracownikom obrony narodowej, porządku publicznego i bezpieczeństwa narodowego, którzy wracają do Rumunii z misji realizowanych za granicą;
• uczniowie/studenci, obywatele Rumunii lub obywatele mający miejsce zamieszkania lub miejsce zamieszkania poza Rumunią, którzy muszą przystąpić do egzaminów wstępnych lub dokończyć studia, którzy rozpoczynają naukę w jednostkach/instytucjach edukacyjnych na terytorium kraju lub przemieszczają się w celach związanych z jej ukończeniem / organizacja rozpoczęcia studiów;
• członkowie międzynarodowych delegacji sportowych uczestniczący w zawodach sportowych organizowanych na terytorium Rumunii, zgodnie z ustawą.”