INSP zaktualizowało dziś definicje przypadków dotyczące zakażenia nowym koronawirusem, ustanawiając szereg nowych zasad dotyczących sposobu analizowania i leczenia osób uznanych za potencjalnie zakażone.
„Podejrzana sprawa
- u każdej osoby z nagłym pojawieniem się gorączki i kaszlu lub u każdej osoby, u której nagle wystąpią co najmniej 3 z następujących objawów: gorączka, kaszel, osłabienie, ból głowy, bóle mięśni, ból gardła, nieżyt nosa, duszność, jadłowstręt/nudności/wymioty, biegunka, zmieniony stan psychiczny;
- każda osoba z zapaleniem płuc, odoskrzelowym zapaleniem płuc +/- zapaleniem opłucnej;
- u każdego, kto cierpi na ciężką ostrą infekcję dróg oddechowych (SARS) – gorączkę lub gorączkę i kaszel w wywiadzie oraz trudności w oddychaniu (duszność) i wymaga całonocnej hospitalizacji.
- w przypadku dzieci do 16. roku życia, u których występują objawy ze strony przewodu pokarmowego (wymioty, biegunka) niezwiązane z jedzeniem, można podejrzewać zakażenie SARS-CoV-2 – podaje INSP.
Zdaniem INSP, szybkie potwierdzenie podejrzenia przypadku jest konieczne, aby zapewnić szybki i skuteczny nadzór epidemiologiczny nad kontaktami, wdrożenie środków zapobiegania i kontroli zakażeń, a także zebranie odpowiednich informacji epidemiologicznych i klinicznych.
Prawdopodobny przypadek
- pacjent spełniający kryteria kliniczne ustalone dla przypadku podejrzanego i będący kontaktem z przypadkiem potwierdzonym lub mający związek epidemiologiczny z ogniskiem z co najmniej jednym przypadkiem potwierdzonym;
- podejrzany przypadek z obrazem płuc sugerującym COVID-19: RTG płuc: niewyraźne, często okrągłe zmętnienia, z dolnym rozkładem obwodowym; TK płuc: liczne obustronne zmętnienia o wyglądzie matowej szyby, często okrągłe, z dolnym rozkładem obwodowym; USG płuc: pogrubione linie opłucnej, linie B (wieloogniskowe, dyskretne lub zlewające się), wzory konsolidacji z bronchogramami lub bez;
- osoba, u której niedawno wystąpiła anosmia (utrata węchu) lub brak smaku (utrata smaku) przy braku zidentyfikowanej przyczyny;
- osoba dorosła, która zmarła bez niewyjaśnionej przyczyny, z poprzedzającą zgon niewydolnością oddechową i która miała kontakt z potwierdzonym przypadkiem lub która była epidemiologicznie powiązana z ogniskiem, w którym wystąpił co najmniej jeden potwierdzony przypadek.
Potwierdzony przypadek
- osoba, u której laboratoryjnie potwierdzono zakażenie SARS-CoV-2, niezależnie od objawów klinicznych;
Skontaktuj się bezpośrednio
- osoba mieszkająca w tym samym gospodarstwie domowym co pacjent chory na Covid-19;
- osoba, która miała bezpośredni kontakt fizyczny z przypadkiem COVID-19 (np. uścisk dłoni bez późniejszej higieny rąk);
- osoba, która miała bezpośredni kontakt bez zabezpieczenia z zakaźną wydzieliną przypadku zakażenia COVID-19 (np. podczas kaszlu, dotykania chusteczki ręką nieosłoniętą rękawiczką);
- osoba, która miała bezpośredni kontakt z przypadkiem COVID-19 w odległości mniejszej niż 2 m i trwający co najmniej 15 minut;
- osoba, która przebywała w tym samym pomieszczeniu (np. klasie, sali konferencyjnej, poczekalni szpitala) z przypadkiem COVID-19 przez co najmniej 15 minut i w odległości mniejszej niż 2 m;
- pracownik służby zdrowia lub inna osoba sprawująca bezpośrednią opiekę nad pacjentem chorym na COVID-19 lub pracownik laboratorium, który bez odpowiedniego wyposażenia ochronnego zajmuje się próbkami pobranymi od pacjenta chorego na COVID-19.
Żadna osoba, która nosiła odpowiednią maskę/sprzęt ochronny i przestrzegała dystansu fizycznego, nie jest uważana za kontakt bezpośredni.
Rodzaje przypadków Covid-19
Przypadek COVID-19 może mieć pochodzenie społeczne lub być związany z opieką zdrowotną (IAAM), w zależności od:
- liczba dni przed datą zachorowania lub potwierdzenia w laboratorium, od daty hospitalizacji w placówce opieki zdrowotnej (szpital, stacja dializ), ośrodku pobytu długoterminowego (1 dzień);
- argumenty z dochodzenia epidemiologicznego dotyczące pochodzenia wspólnotowego lub IAAM (przynależność sprawy do ognisk zakażeń o takim lub innym pochodzeniu).
Społeczny przypadek Covid-19
- objawy obecne przy przyjęciu lub występujące w ciągu pierwszych 48 godzin po przyjęciu;
- początek w 3-7 dniu po hospitalizacji i silne podejrzenie przeniesienia pozaspołecznego (w ramach ogniska przypadków pozaszpitalnych);
Przypadek Covid-19 związany z pomocą medyczną
- początek po 48 godzinach od przyjęcia i silne podejrzenie przeniesienia w związku z pomocą medyczną;
- sprawy personelu medycznego, sanitarnego i pomocniczego, jeśli nie ma mocnych argumentów za przekazem społecznym;
Śmierć potwierdzonego pacjenta chorego na Covid-19
- Śmierć z powodu Covid-19 definiuje się jako śmierć występującą u potwierdzonego pacjenta z Covid-19, chyba że istnieje inna wyraźna przyczyna śmierci, której nie można powiązać z Covid-19 (np. uraz, poważny ostry krwotok itp.) i u której wystąpiła brak pełnego okresu rekonwalescencji pomiędzy chorobą a momentem śmierci.
- Śmierć pacjenta z potwierdzonym nowym koronawirusem nie może być przypisana wcześniejszej chorobie (np. nowotworowi, schorzeniom hematologicznym itp.), a jako przyczynę śmierci należy zgłosić COVID-19, niezależnie od istniejących wcześniej schorzeń, co do których istnieje podejrzenie, że przyczyniło się do rozwoju ciężkiego zakażenia SARS-CoV-2.
- COVID-19 musi być wymieniony w akcie zgonu jako przyczyna zgonu wszystkich zmarłych osób, u których COVID-19 spowodował śmierć lub istnieje podejrzenie, że spowodował śmierć lub przyczynił się do niej.
- Podobnie potwierdzone przypadki COVID zakończone śmiercią, w których dynamiczne testy RT-PCR z plwociny/aspiratu oskrzelowego dają wynik negatywny (2 testy), można uznać za śmierć z powodu zakażenia SARS-CoV-2, jeśli lekarz podkreśli wysoce sugestywne objawy przedmiotowe i podmiotowe a śmierć jest skorelowana z ewolucją kliniczną określoną przez Covid.
- W sytuacji konieczności wyjaśnienia przyczyny zgonu wskazane jest wykonanie badania RT-PCR tkanki płucnej pobranej przez specjalistę anatomii patologicznej/medycyny prawniczej bez konieczności wykonania sekcji zwłok.”
