Ministerstwo Zdrowia przedstawia poniżej, co tak naprawdę oznacza skuteczność szczepionki oraz pokazuje, w jaki sposób tego typu serum uodporniające pomaga ludziom i może być niezwykle istotne w całym kontekście pandemii Koronawirusa na całym świecie.
„Skuteczność szczepionki pokazuje, jak bardzo zmniejsza się liczba przypadków chorób w populacji zaszczepionej w porównaniu z populacją nieszczepioną.
„Skuteczność 95%” nie oznacza, jak mogłoby się wydawać, że w 5% przypadków szczepionka zawodzi i jest bezużyteczna. Tak naprawdę „95% skuteczności” oznacza, że w porównaniu z osobą niezaszczepioną, u osoby zaszczepionej ryzyko rozwinięcia się objawowego wirusa Covid-20* jest 19 razy mniejsze.
W jaki sposób ustala się szacunkową skuteczność? Poprzez badania kliniczne. Na przykład w badaniu klinicznym, które doprowadziło do zatwierdzenia szczepionki Pfizer BioNTech, wzięło udział 43.448 XNUMX osób podzielonych na dwie grupy: osoby, które otrzymały szczepionkę i osoby, które otrzymały placebo (roztwór soli fizjologicznej).
W obu grupach zastrzyki podano w odstępie 21 dni. Jednym z głównych celów badania było określenie skuteczności szczepionki przeciwko rozwojowi objawowego wirusa COVID-19 co najmniej 7 dni po podaniu drugiej dawki. Zaobserwowano, że:
Spośród 21.720 8 osób, które otrzymały szczepionkę, tylko u 19 wystąpiły specyficzne objawy COVID-XNUMX, co potwierdzono testem RT-PCR
Spośród pozostałych 21.728 162 osób, które otrzymały placebo (roztwór soli fizjologicznej), u 19 wystąpiły specyficzne objawy COVID-XNUMX, co potwierdzono testem RT-PCR
Na podstawie powyższych danych skuteczność szczepionki obliczono na 95%. Skuteczność w badaniach klinicznych określa się matematycznie wzorem:
(ryzyko choroby populacji nieszczepionej – ryzyko choroby populacji zaszczepionej)*100/ryzyko choroby populacji nieszczepionej,
gdzie ryzyko choroby w obu grupach oblicza się jako stosunek liczby osób, które zachorowały, do całkowitej liczby osób w tej grupie.
* Przypadek objawowego COVID-19 definiuje się medycznie jako infekcję SARS-CoV-2 objawiającą się objawami przedmiotowymi i podmiotowymi, które mogą wahać się od łagodnego do bardzo ciężkiego. Przypadek bezobjawowego COVID-19 definiuje się jako infekcję SARS-CoV-2, która nie objawia się w żaden sposób klinicznie.”
