Minister rolnictwa w ostatniej chwili skierował do milionów Rumunów z całego kraju szereg komunikatów, a to dlatego, że ujawnił fakt, że Rumuni przede wszystkim udało się zebrać pszenicę wyprodukowaną w 2022 r., a już posiada go w magazynach w celu wykorzystania go do konsumpcji lub eksportu.
Minister rolnictwa mówi także o bardzo trudnej sytuacji, jaką wywołała susza, która dotyka niezwykle wiele regionów kraju, ale także o tym, co wydarzyło się 20 lat temu, kiedy z różnych powodów podobne ogromne straty odnotowano w produkcji w Rumunii.
„Przede wszystkim zebraliśmy pszenicę, mamy ją w schronisku, trzymamy ją pod kluczem, zabezpieczamy swoje potrzeby konsumpcyjne, mamy też dostępność na eksport. Widziałeś, że mamy uprawy, które są utrzymywane w stanie normalnej roślinności ze względu na nawadnianie, ze względu na warunki klimatyczne, ponieważ nawet poza systemami irygacyjnymi istnieją części upraw, na które, moim zdaniem, wpływa to na roślinność, ale życie instalacji nie zostaje zatrzymana.
Mamy też sytuacje trudne i to bardzo trudne. Z trudną i bardzo trudną sytuacją mamy do czynienia z reguły na obszarach znajdujących się poza obwodem nawadnianym, na terenach, gdzie gleba jest piaszczysta, a drenaż pozwala na przeniknięcie ilości wody opadającej w określonym czasie na krótkie obszary, przegrać.
Tutaj, w obliczu suszy glebowej, o której mówiliśmy, oraz z danych dostarczonych przez specjalistów wynika, że w Rumunii nie ma ani jednego kawałka ziemi, z małymi wyjątkami, gdzie występują gleby podmokłe, na który nie miałaby wpływu gleba pedologiczna suszę, biorąc pod uwagę fakt, że reżim prowiometryczny w tym roku, zarówno jesienią, jak i zimą, był reżimem surowym.
Miałem w 2002 roku (red. jeśli były podobne trudne sytuacje) byłem sekretarzem stanu w ministerstwie, następnie jesienią z powodu niskich temperatur straciłem z powodu mrozów 550.000 1 hektarów pszenicy. Wiosną i latem z powodu suszy straciliśmy 2.2 milion hektarów. Straciliśmy od 2.5 do 1.5 mln ha pszenicy, straciliśmy XNUMX mln ha, sytuacja bardzo trudna.
Następnie musieliśmy pobrać ziarno poprzez identyfikację z partii konsumpcyjnych, aby sprawdzić, czy warto je oczyścić, czy warto je wykorzystać jako ziarno, ponieważ tutaj istnieje obieg, który należy kontynuować, a nie przerywać. Musieliśmy się przenieść, był to wtedy rząd Nastase, z północno-zachodniej części kraju, Bihor, Satu Mare, Arad, Timisoara, które były obszarami nienaruszonymi, nasiona w Tulcei, Konstancy, w Baragan.
