Vandaag hebben de advocaten van de Apple- en Samsung-bedrijven vandaag een deel van de claims die ze hadden in een rechtszaak opgegeven om de actie te sturen en in de zomer van dit jaar tot een rechter te komen. Elk bedrijf hij gaf op tot ongeveer de helft van de claims die hij in de betreffende procedure had, maar toch is het niet bekend of alles zal verlopen zoals de advocaten wilden. Apple beweert dat Samsung niet de grootste smartphoneverkoper zou zijn geworden als het de iPhone niet had gekopieerd en stelt dat de door het Koreaanse bedrijf veroorzaakte schade enkele miljarden dollars bedraagt.
Terwijl de partijen de rechtszaak aan het voorbereiden waren, heeft Samsung de eerste plaats veroverd in de wereldwijde verkoop van smartphones, met een enorme verkoop van zijn copycat-producten. De inbreuk door Samsung op het intellectuele eigendom van Apple heeft al geleid tot schade die in de miljarden dollars kan lopen. […] Het is van cruciaal belang dat Apple op 30 juli een rechtszaak begint, om een einde te maken aan de voortdurende inbreuk van Samsung.
Samsung zegt daarentegen dat Apple niet in staat is om op de markt te concurreren en dat het tot nu toe geen duidelijk bewijs heeft geleverd dat iDevices op welke manier dan ook zijn gekopieerd. Ik veronderstel dat Amerikaanse advocaten een kort geheugen hebben en vergeten zijn dat Apple erin slaagde de verkoop van sommige Samsung-terminals in Duitsland en Australië te blokkeren vanwege patentinbreuk. Hoewel de advocaten van de twee bedrijven de open processen voor rechtbanken over de hele wereld voortzetten, zullen Tim Cook en de CEO van Samsung bijeenkomen om tot overeenstemming te komen en deze geschillen te beëindigen, maar het valt nog te bezien of ze daarin zullen slagen.
Apple is er alleen in geslaagd om nutsoctrooien te verwerven die betrekking hebben op uiterst kleine kenmerken van de gebruikersinterface, en om patenten en handelsmodellen te ontwerpen die een veel beperktere bescherming bieden dan Apple beweert. Er komt veel diplomatie en politiek bij kijken. Maar zelfs tussen twee bedrijven uit hetzelfde land zou het vrijwel onmogelijk zijn om een rechtbank, voorafgaand aan een kort geding en een proces, te laten bepalen dat één partij een fundamenteel betere zaak heeft, hoe sterk de aanwijzingen ook zijn.
