Het probleem van kernafval lijkt door sommige Britse wetenschappers te zijn opgelost.
Ze komen met een praktijkstudie waarbij kernafval wordt gebruikt om een energiebron te verkrijgen, waarbij radioactief gas wordt omgezet in kunstmatige diamanten. Diamanten wekken elektriciteit op en kunnen honderden jaren lang energiebronnen zijn vanwege de lange levensduur van de radioactieve stoffen waaruit ze zijn gemaakt.
Er zijn geen bewegende delen bij betrokken, er wordt geen emissie gegenereerd en er is geen onderhoud nodig, alleen directe elektriciteitsopwekking.”
Door radioactief materiaal in diamanten in te kapselen, veranderen we een langetermijnprobleem van nucleair afval in een nucleair aangedreven batterij en een langetermijnaanvoer van schone energie.
~ geochemicus Tom Scott Van de Universiteit van Bristol in Groot-Brittannië.
Praktische studies stellen voor dat grafietblokken (geclassificeerd als kernafval) in plaats van begraven te worden, worden omgezet in diamanten die elektriciteit opwekken.
Om deze batterijen te verkrijgen, worden grafietblokken verwarmd en wordt koolstof-14-gas opgevangen en later omgezet in diamanten met behulp van zeer hoge temperaturen en lage drukken. Wanneer ze worden gevormd, interageren de bètadeeltjes die door C14 worden uitgezonden met het kristal, waardoor elektriciteit wordt geproduceerd.
Deze radioactieve diamanten zijn bedekt met een extra beschermlaag, zodat mensen niet worden blootgesteld aan gevaarlijke hoeveelheden straling.
Er is gekozen voor koolstof-14 als bronmateriaal omdat het korteafstandsstraling uitzendt, die snel door vast materiaal wordt geabsorbeerd.
Dit zou het gevaarlijk maken om je blote huid in te nemen of aan te raken, maar veilig vastgehouden in diamant kan er geen korteafstandsstraling ontsnappen. In feite is diamant de hardste substantie die de mens kent; er is letterlijk niets dat we kunnen gebruiken dat meer bescherming zou kunnen bieden.
