W tym tygodniu rozeszła się plotka co sugeruje, że przyszły terminal iPhone'a produkowany przez firmę Apple mógłby bazować na obudowie wykonanej z „płynnego metalu”. Technologia pozwalająca na produkcję takiego etui została zakupiona przez Apple niemal dwa lata temu, ale na czym ona polega? No cóż, już można sobie wyobrazić, że nie mówimy o czymś płynnym, ale materiał, z którego mogłaby zostać zbudowana obudowa nowego iPhone'a, bazuje na takich metalach jak tytan, nikiel, miedź i cyrkon (plus inne) i byłby bardzo odporny na wstrząsy/zarysowania, ale jednocześnie bardzo łatwy.
Materiał znany jako ciekły metal w rzeczywistości nie jest płynny. Został odkryty w 1992 roku w Kalifornijskim Instytucie Technologii i jest wykonany z mieszanki między innymi tytanu, niklu, miedzi i cyrkonu. Powstały materiał jest bardzo wytrzymały, lekki i podobno w dotyku jest gładki jak płyn lub szkło; stąd nazwa. Liquidmetal znalazł już zastosowanie w różnych urządzeniach elektroniki użytkowej i gadżetach ze względu na swoje szczególne właściwości: jest bardzo trwały, ma lekkość plastiku, jest odporny na zarysowania i gładki w dotyku. SanDisk użył go w jednym ze swoich dysków flash USB Cruzer i odtwarzaczy MP3 Sansa, a także w niektórych telefonach Vertu sprzedawanych pod patronatem Nokii.
Materiał ten byłby tak lekki jak plastik, ale byłby o wiele bardziej wytrzymały i bardzo przyjemny w dotyku, a niektóre firmy już fabryka urządzenia w swojej podstawie. Choć Apple zapłacił około 20 milionów dolarów za zastosowanie technologii „ciekłego metalu” w swoich terminalach, na razie zastosowano ją jedynie w iPhonie 4, a dokładniej tylko w „kluczykach”, którymi wyjmujemy kartę SIM z terminala. W praktyce Apple nie wykorzystał w pełni swoich praw, ale może to zrobić w przyszłości.
Podsumowując, zastosowanie technologii „ciekłego metalu” do produkcji obudowy kolejnego iPhone’a dałoby nam urządzenie z bardzo twardą obudową, lekką jak plastik, ale przyjemną w dotyku i odporną na zarysowania, ale pozostaje do okaże się, czy Apple będzie produkować.
