LUNA staat in 2020 in het middelpunt van de belangstelling, en dat komt omdat meerdere missies met als doel de natuurlijke satelliet van de aarde momenteel in volle realisatie zijn, en een van NASA "springt in het oog". Concreet is NASA van plan enkele van de kraters op de MAAN te gebruiken om er radiotelescopen van te maken. Ja, de Amerikanen geloven dat zoiets mogelijk is, hoewel tot nu toe niemand dacht dat ze op een dergelijke manier zouden kunnen worden gebruikt.
LUNA het kent veel groei als gevolg van de talrijke botsingen met asteroïden, kometen en niet alleen dat, en ik denk dat NASA ze kan ontwikkelen om ze te gebruiken als krachtige radiotelescopen. NASA gelooft dat ze dit kunnen doen met die kraters aan de donkere kant van de MAAN, en hun realisatie zou een veel gedetailleerdere verkenning van het universum mogelijk maken dankzij het feit dat ze het enorme donker zouden kunnen analyseren op radiogolven langer dan 10 meter, met frequenties onder 30 MHz.
MAAN: NASA's ONGELOOFLIJKE aankondiging, die ONMOGELIJK leek
LUNA het heeft niet de problemen die de aarde heeft met deze apparatuur, dat wil zeggen dat er geen ionosfeer is die radiogolven reflecteert, en het oppervlak ervan fungeert als een schild dat elke vorm van radio-interferentie elimineert, vooral van de aarde. Behalve de aarde zijn er ook satellieten in haar baan die deze radiotelescopen op de MAAN niet kunnen beïnvloeden, hetzelfde geldt ook voor de radiostoringen die van de zon komen, dus er zijn goede redenen om ze wel te doen.
‘Een radiotelescoop met ultralange golflengte aan de andere kant van de maan heeft enorme voordelen ten opzichte van telescopen in een baan om de aarde en op aarde. Zo'n telescoop kan het universum waarnemen op golflengten langer dan 10 meter (dat wil zeggen frequenties onder de 30 MHz), die worden gereflecteerd door de ionosfeer van de aarde en tot nu toe grotendeels onontgonnen zijn door mensen, en (ii) de maan fungeert als een fysiek schild dat de maan isoleert - telescoopvizier tegen interferentie/radioruis van aardse bronnen, de ionosfeer, satellieten in een baan om de aarde, en radioruis van de zon tijdens de maannacht.”
LUNA het zou in eerste instantie een telescoop hebben met een diameter van 1 kilometer gemaakt door NASA, waarbij een krater met een diameter van 3.5 kilometer voor het project werd uitgekozen door de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie. Dit zou de grootste radiotelescoop in het zonnestelsel zijn, het zou de transmissie van 10-50 meter radiogolven vanaf de MAAN mogelijk maken, op frequenties van 6-30 MHz, en dit zou ons de kans kunnen geven om uiterst belangrijke ontdekkingen te doen.
LUNA het wordt daarom niet alleen een mogelijke basis voor astronauten die in de toekomst naar Mars zullen gaan, maar ook een bron van nieuwe ontdekkingen van planeten, sterren, zwarte gaten en misschien tekenen van intelligent leven in het universum.
