De ongelooflijke ontdekking van een ‘extreem rood’ superzwaar zwart gat in ons vroege universum, gedaan met behulp van de James Webb Space Telescope (JWST), opent nieuwe horizonten in het begrip van de kosmos en de evolutie van sterrenstelsels. Ongeveer 700 miljoen jaar na de oerknal onthulde dit superzware zwarte gat ons dat ons universum vol onverwachte wonderen en complexiteit is.
De kenmerkende rode tint van het zwarte gat is een direct gevolg van de uitdijing van het heelal, waardoor de golflengten van het licht naar het rode uiteinde van het spectrum worden uitgerekt. Deze ‘roodverschuiving’ duidt op de aanwezigheid van een dichte gas- en stofwolk rond het zwarte gat, wat ons waardevolle aanwijzingen geeft over de omgeving waarin het zich ontwikkelt.
Astronomen Lukas Furtak en Adi Zitrin van de Ben-Gurion Universiteit van de Negev zijn er door het analyseren van gegevens van JWST in geslaagd de indrukwekkende massa van dit superzware zwarte gat te berekenen – ongeveer 40 miljoen keer die van de zon. De ontdekking dat dit zwarte gat ongewoon groot is voor zijn gaststelsel, voegt een nieuwe laag mysterie toe aan de vorming en groei van zwarte gaten in het vroege heelal.
Het ONGELOOFLIJKE zwarte gat dat indruk maakte op wetenschappers, onthult een geheim van het heelal
Dit superzware zwarte gat bevindt zich op een afstand van 12,9 miljard lichtjaar van de aarde en verbruikt snel het gas en stof eromheen, waardoor de massa toeneemt. Het proces van aanwas, waarbij materie wordt aangetrokken en geconsumeerd door het zwarte gat, genereert intense temperaturen en zorgt ervoor dat dit kosmische object helder schijnt, vergelijkbaar met quasars, die tot de helderste objecten in het universum behoren.
Quasars ontstaan wanneer superzware zwarte gaten, zoals het ontdekte, grote hoeveelheden materie aantrekken die een accretieschijf om hen heen vormen. De enorme zwaartekracht van het zwarte gat vermengt deze materie, waardoor zeer hoge temperaturen en intense helderheid ontstaan. Bovendien worden materialen die niet door het zwarte gat worden geconsumeerd, in de vorm van krachtige jets de ruimte in geslingerd, wat bijdraagt aan het waargenomen spectaculaire fenomeen.
Dit superzware zwarte gat, met zijn kleine puntachtige verschijning in de JWST-gegevens, werd geïdentificeerd als een ongewoon object, anders dan de gebruikelijke quasars die in het vroege heelal werden ontdekt. De bijdrage van de JWST-telescoop, met behulp van het door Einstein voorspelde zwaartekrachtlenseffect, heeft het licht van dit zwarte gat versterkt, waardoor we het in detail kunnen waarnemen.
De ontdekking werd mogelijk gemaakt door een groep sterrenstelsels te gebruiken als een ‘lensobject’, dat het licht van de achtergrondstelsels versterkte, waardoor de extreem rode quasar zichtbaar werd. Deze techniek, samen met het unieke vermogen van JWST om in het infrarood waar te nemen, heeft ons in staat gesteld terug te kijken in de tijd op cruciale momenten in de geschiedenis van ons universum, waardoor we een kijkje hebben genomen in de vorming en evolutie van superzware zwarte gaten.
Deze ontdekking verrijkt niet alleen onze kennis van de kosmos, maar roept ook nieuwe vragen op over de aard van zwarte gaten en hun rol in de evolutie van het universum. Terwijl JWST de diepten van de ruimte blijft verkennen, kunnen we meer onthullingen verwachten die ons begrip van de kosmos zullen fascineren en uitdagen.
